شمشک بهشت روی زمین

درميان ييلاق زيباي «رودبار قصران» دهكده «شمشك» به اعتبار پيست معروف اسكي اش،
نه تنها در تابستان گرم كه حتي در سرماي زمستان نيز پذيراي مسافران شهري است. در واقع اين تنها دهكده اي است كه در هريك از فصل هاي سال به روي انبوه دلخستگان شهر آغوش گشوده است.
بهار دل انگيز و سرمست، تابستان خرم وبا نشاط، پاييز دلفريب و پرخاطره و زمستان هايي با انبوه مشتاقان ورزش اسكي.
براساس نوشته هاي مكتوب قدمت شمشك به بيش از 200 سال مي رسد. پيش از اين شمشك استراحتگاهي كوچك در راه ميان بر استان مازندران و تهران بود. راهي كه از شهرهاي استان مازندران آغاز مي شد، از دامنه دماوند مي گذشت، به طبيعت زيباي شمشك مي رسيد و از آنجا ازطريق رودبار قصران به تهران مي رسيد.
اولين ساكنان شمشك گروهي از اقوام شمال ايران بودند كه زندگي درسطح را خوش نمي داشتند و به ارتفاعات بالاتر علاقمند بودند، جايي كه به آساني دردسترس است.
هر چند شمشك با تهران فاصله چنداني ندارد، اما از بهترين هواي تابستاني ممكن برخوردار است و سكوت و زيبايي خود را همچنان حفظ كرده است.
از فراز تپه هاي جنوبي جاده، مي توان تمام شمشك را در يك نگاه ديد كه به طرف كوه گسترش يافته است. در پايين ترين قسمت شمشك يك محله قديمي با خانه هاي قديمي و اغلب فروريخته اش ديده مي شود كه فقط ديوارها و پنجره هايش همچون چشمخانه اي بدون چشم باقي مانده است.
هرچه به سوي بالا مي رويم ده شمشك مدرن تر مي شود و در نقطه انتهايي محله ها ساختمان هايA.S.B قرار دارد كه با رنگ هاي بنفش، آبي و سبز سعي كرده اند به جامه طبيعت درآيند. مجتمع مسكوني ديگري در سمت راست، به نام خانه گستر به ايجاد اين فضاي مدرن كمك مي كند.
پيش از اين شمشك به خاطر معدن زغال سنگ معروف بود، اما هنگامي كه درسال 1339، در فاجعه انفجار 21 كارگر جان خود را ازدست دادند، معدن تعطيل و درهمان سال پيست اسكي شمشك تأسيس شد.
اهالي شمشك يا مربي اسكي اند يا كاروان اسكي دارند و به همين دليل است كه بيشتر قهرمانان ملي اسكي از شمشك يا ديزين برخاسته اند. اگرچه اين دو منطقه در اسكي با هم رقابت دارند، اما اسكي بازان حرفه اي معتقدند كه پيست اسكي شمشك بهتر از ديزين است.
شمشك زمين سطحي ندارد. آب آن هم از نقاط ديگر تأمين مي شود و به همين دليل شمشك محلي مناسب براي كشاورزي يا دامداري نيست. در مسير شمشك تا قله هاي «سرك چال» و «كلم بستك» يخچال هاي طبيعي را مي توان ديد كه سال تا سال برف آنها آب نمي شود و در تابستان ها هم سپيدي برف درچشم انداز سبز طبيعت، ما را به رنگين كماني از زندگي و زيبايي فرامي خواند.

 

بیان دیدگاه